PADUA TOUR

PADUA stad van de H. Antonius.

Padua of Padova, een van de belangrijkste kunststeden in Italië, is waarschijnlijk bekender als de stad van Sint-Anthonius, of als de economische hoofdstad van Venetië.
De 3000-jarige geschiedenis van de stad is terug te vinden in het stadsbeeld van Padua, dat ooit als een vissersdorp begon. In de 4e eeuw v. Chr. groeide het dorp uit tot het belangrijkste centrum voor de Venetiërs. Patavium, dat met de Romeinen tegen de Galliërs streed, werd vanaf 45 v. Chr. een municipium. Het was een van de welvarendste steden van het Romeinse rijk.
Helaas zijn er na de verwoesting van de stad in 602 door de Longobarden maar enkele overblijfselen bewaard gebleven uit de Romeinse tijd: de ruïnes van het grote amfitheater, enkele bruggen en de kostbare bewijzen die nog in het stadsmuseum te zien zijn. De stad herstelde zich maar langzaam.
Familie Carrara.
In de 12e eeuw is Padua een vrije stadstaat. In de twee daaropvolgende eeuwen ontwikkelt de stad zich snel, en onder de heerschappij van de familie Carrara (1338-1405) bereikt zij het hoogtepunt van haar politieke macht, waarbij zij haar gezag uitbreidt tot een groot deel van centraal Venetië. Het was een tijd van buitengewone economische en culturele activiteit die onuitwisbare sporen naliet op de stad: de middeleeuwse stadsmuren, de grote kerkelijke en openbare gebouwen en de stichting van de universiteit (1222), de tweede in Italië, die docenten en studenten uit de hele wereld aantrok. Het artistieke panorama wordt gedomineerd door de schilder Giotto die met de decoratie van de Scrovegnikapel in Padua zijn meesterwerk creëerde. De grote Florentijnse meester wordt gevolgd door Guariento, Altichiero en Giusto de’ Menabuoi die een prachtige serie fresco’s schilderde. De verlichte heerschappij door de familie Carrara eindigt in 1405 als Padua wordt opgenomen in het vastelandgebied van Venetië. Maar de artistieke superioriteit blijft gedurende de eerste helft van de 15e eeuw bestaan dankzij Donatello en Montegna.
Serenissima.
In de 16e eeuw ondergaat Padua, onder de regering van de Serenissima (d.w.z. de Republiek Venetië), een grote vernieuwing. De stad wordt omgeven door een enorme ring van vestingmuren die de definitieve vorm van de stad vastleggen. Er verrijzen nieuwe openbare gebouwen en majestueuze kerken. De universiteit beleeft hoogtijdagen: onder de docenten bevindt zich bijvoorbeeld Galilei.
Prato della Valle.
Met de aanleg van het magische decor van het Prato della Valle aan het einde van de 18e eeuw eindigen vier eeuwen heerschappij door Venetië. Na Napoleon valt Padua toe aan Oostenrijk totdat het wordt geannexeerd door het koninkrijk Italië (1866).
Kenmerkende structuur.
Ondanks vernielingen door oorlogen en door enkele ingrepen die van weinig eerbied voor de omgeving getuigen, heeft Padua haar kenmerkende structuur goeddeels weten te behouden: een wirwar van straatjes met arcades en monumentale pleinen, bescheiden huizen en imposante gebouwen. Deze compacte stad huisvest vele mooie schatten. Aan de bezoeker de uitdaging ze te ontdekken.
Scrovegni-kapel.
Het oude Romeinse amfitheater (de Arena) omringt de Scrovegnikapel die de volledig intact gebleven serie fresco’s van Giotto (1303-1305) bevat. Het is een van de grootste monumenten aller tijden van figuratieve kunst.
Stadsmuseum.
In het nabijgelegen stadsmuseum, ingericht in het voormalig Augustijnse heremietenklooster, kunnen waardevolle archeologische vondsten, die teruggaan tot de Oudvenetiaanse, Romaanse, Etruskische en Oudchristelijke tijden, zeldzame muntverzamelingen en beroemde, in de 14e tot 19e eeuw gemaakte werken, worden bekeken. Hiertoe behoren het crucifix van Giotto en de Gewapende Engelen van Guariento.
Heremietenkerk.
In de nabijgelegen Heremietenkerk, gebouwd in de tweede helft van de 13e en het begin van de 14e eeuw, is een prachtig houten plafond van broeder Giovanni degli Eremitani bewaard gebleven, evenals vele grafmonumenten. In het presbyterium van de kerk, die bij een luchtbombardement in 1944 zwaar beschadigd werd, zijn nog enkele fresco’s van Guariento (1368-1370) te zien en in de kapel van Ovetari kunt u enkele vroege meesterwerken van André Mantegna (1448-1457) bewonderen.
Palazzo della Ragione.
Het in 1218 door de gemeente Padua als zetel voor de podesta (stadsbestuurder) en het gerechtshof ingerichte Palazzo della Ragione werd in 1306 vermetel verhoogd door Fra’ Giovanni degli Eremitani. Op de begane grond en op de drie aangrenzende pleinen worden al eeuwenlang dagelijks levendige markten gehouden. De bovenverdieping van het paleis wordt gevormd door een enkele, zeer grote (81x 27m) zaal. De muren zijn versierd met een serie fresco’s met astrologische onderwerpen (1425-1440). Achter in de zaal bevindt zich een gigantisch houten paard, een kopie van het paard van “Gattamelata” van Donatello.
Klokkentoren.
De klokkentoren, aan de westzijde van het Piazza del Signori, dateert uit de 16e eeuw en was de zetel van de Capitanio (een van de twee uit Venetië afkomstige gouverneurs). In het centrum is de mooie Falconetto-poort te zien, waar de in 1427 tot 1437 herbouwde toren met een astronomisch uurwerk bovenuit steekt.
Kathedraal.
Michelangelo werkte mee aan het ontwerp voor de huidige kathedraal die tussen de 16e en 18e eeuw werd gebouwd. In de Sacristie van de Kanunniken zijn veel belangrijke schilderingen en mooie beeldhouwwerken van de hand van de Toscaanse kunstenaar Giuliano Vangi te zien evenals een waardevolle collectie. De in de 12e eeuw in Romaanse stijl gebouwde kerk onderging in 1260 wijzigingen en werd gewijd aan Johannes de Doper. De Florentijnse schilder Giusto de’ Menabuoi schilderde er een prachtige en de meest complete serie fresco’s (1375 tot 1378). Het meesterwerk werd onlangs gerestaureerd waarbij het de oorspronkelijke pracht terugkreeg. De serie begint met het heerlijke Paradijs en gaat verder met de verhalen van Johannes de Doper, Maria, het Lijden, de Dood en Opstanding van Christus.
Palazzo del Bo.
Deze grote groep gebouwen, die tussen 1542 en 1601 verrees met moderne toevoegingen uit de periode van 1920 tot 1940, is de hoofdzetel van de in 1222 gestichte universiteit. Bijzonder interessant zijn het Oude Binnenhof (midden 16e eeuw) van Andrea Moroni, de Zaal van Veertig met de stoel van Galilei, die van 1592 tot 1610 in Padua doceerde, de Aula Magna vol wapens en decoraties en het beroemde Anatomische Theater van G. Fabrici d’Acquapendente, het oudste van de wereld (1594). De Caffé Pedrocchi is een ingewikkeld neoklassiek gebouw met een flamboyante gotische ‘gril’ van de architect Giuseppe Jappelli (1831). Het is een zeldzaam en origineel voorbeeld van een gebouw met meerdere doeleinden. Het was een beroemde ontmoetingsplek van wetenschappers en het toneel van de studentenopstand in 1848.
Sant’Antonio.
Met de bouw van de basiliek Sant’Antonio werd onmiddellijk na de dood in 1231 van Santo begonnen en de voltooiing vond plaats aan het begin van de daaropvolgende eeuw. Het is een imposant gebouw in Romaans-gothische stijl met 8 koepels en oosterse klokkentorens. Hier bevindt zich het lichaam van Sint-Anthonius. In de hele wereld worden pelgrimstochten naar deze plek georganiseerd.
Onder de vele kunstwerken noemen we de fresco’s van Altichiero en Giusto de’ Menabuoi (eind 14e eeuw); de Crucifix, sculpturen en bronzen basreliëfs van het Hoogaltaar, voortreffelijke werken van Donatello (1444-1448). Verder het Altaar van de Heilige en de Schatkapel. Naast de basiliek verheffen zich het oratorium van Sint-George, dat een aanzienlijke serie fresco’s van Titiaan (1511) bevat, en het Antoniani-museum. Op het plein staat een bronzen ruiterbeeld van Gattamelata, het meesterwerk van Donatello dat hij in 1453 voltooide.
Orto dei Semplici.
De botanische tuin, in 1545 gesticht als “Orto dei Semplici” (tuin met medicinale planten) van de medische faculteit, bevat een grote verzameling zeldzame planten, de oude bibliotheek en de botanische verzameling van de universiteit. Prato della Valle, de traditionele plaats voor markten en vertier, was een oud Romeins theater. De moerassige grond van Prato werd in 1775 in opdracht van Andrea Memmo, procurator van Venetië, drooggelegd. Hij was het die het plein zijn huidige monumentale uiterlijk gaf: een groot elliptisch groen eiland dat door vier wegen met vier bruggen wordt doorsneden en door een kanaal waarlangs 78 beelden van beroemde personen staan is omringd. Tegenover Prato della Valle staat de Santa-Giustinabasiliek.
De enorme kerk met acht koepels werd in de 16e eeuw gebouwd op een plaats waar zich oude heiligdommen bevonden. Het indrukwekkende interieur bevat vele kunstwerken waaronder het Grote Koor en het grote altaarstuk van Veronese dat het martelaarschap van Sint Giustina (1575) voorstelt.
Vestingwerken.
Vestigingmuren en poorten. De eerste muren werden in de periode van de stadstaten gebouwd en liepen langs de Bacchiglione en de bevaarbare kanalen die het Romeinse eiland begrensden. Er zijn nog enkele muren en twee van de 19 poorten te zien: Porta Altinate en Porta Molino. Nieuwe muren werden in de Carrare-periode gebouwd waarbij stadsuitbreidingen en grote tuinbouwvelden die buiten het Romeinse eiland lagen, werden geïntegreerd. Dankzij haar strategische ligging werd de stad door de Serenissima verder versterkt met een nieuwe stadsmuur die tussen 1513 en 1544 werd gebouwd. De verdedigingsgordel was ongeveer 11 km lang en bevat een twintigtal, goed bewaarde bastions. Interessant zijn ook de Venetië-poort of de Portello die in 1519 volgens een ontwerp van Guglielmo Bergamasco werd gebouwd, de S. Giovanni-poort (1528) en de Savonarola-poort (1528), beide werken van G.M. Falconetto.

Provincie Padua.
De provincie Padua beschikt over een groot artistiek, cultureel en natuurlijk erfgoed. De opkomst en groei van deze streek zijn verbonden met de uitstekende ligging, gekenmerkt door de vele rivieren. Het zuidwesten van de provincie wordt gedomineerd door het groene landschap van de Colli Euganei, waarvan de flora ongetwijfeld een van de opvallendste natuurlijke aspecten van de streek rond Padua is. De schoonheid van de heuvels trok de dichter Francesco Petrarca aan die zijn laatste dagen doorbracht in een huis dat u kunt bezoeken. In de heuvels staan vele kloosters, heiligdommen, kastelen en landhuizen. Met name het S. Pelagio-kasteel, het Catajo-kasteel en het Cini-kasteel zijn de moeite waard.
Thermische bronnen.
In de lagere delen van de heuvels zijn zeer veel thermische bronnen te vinden waardoor Abano en Montegrotto bloeiende centra van wereldberoemde moddertherapieën werden.
Provincie steden.
Een bezoek waard zijn met name de ommuurde steden Monselice, Este, Montagnana en Cittadella, oude gebieden van de Carrara-dynastie die in de 14e eeuw in Padua de scepter zwaaiden. In deze steden zijn de middeleeuwse muren met torens, die in het verleden dienden als forten, in bijna perfecte staat bewaard gebleven. Er zijn bovendien twee belangrijke gebeurtenissen die u niet mag missen: de Palio in Montagnana (eerste zondag van september). Het gaat om een paardenrace die sinds de 14 eeuw wordt gehouden om het einde van de wrede tirannie van Ezzelino III da Romano te vieren en de Giostra della Rocca in Monselice (derde zondag van september).
Landhuizen.
In de provincie Padua zijn enkele zeer mooie landhuizen uit de 16e en 17e eeuw te bewonderen. Sommige zijn door beroemde architecten gebouwd zoals de villa Pisani in Montagnana en de villa Cornaro in Piombino Dese door Andrea Palladio, villa Garzoni-Carraretto in Pontecasale door Sansovino en Villa dei Vescovi in Luvigliano door Falconetto.
Het noordelijke deel van de provincie is rijk aan kanalen en vruchtbare velden. Uit de weelderige vegetatie van parken en tuinen rijzen enkele van de prachtigste Venetiaanse villa’s omhoog: Villa Contarini in Piazzola sul Brenta, Villa Marcello in Levada, Villa Imperiale in Galliera Veneta, Villa Polcastro Wollembourg in Loreggia met een prachtig park dat door Giuseppe Jappelli werd ontworpen en ten slotte de Villa Cornaro in Piombino Dese, het meesterwerk van Palladio.
Het zuidoosten van de provincie is vooral vanuit landschappelijk oogpunt gezien van belang. Het is de perfecte streek voor degene die de oude wortels van de Venetiaanse beschaving wil herontdekken, met name de culturele en de boerentradities. Padua is een goed vertrekpunt voor de ontdekking van de mooie omgeving van Venetië: de kunststeden (Venetië, Verona, Vicenza, Treviso en Rovigo) de bronnen, de stranden, de bergen het Gardameer en de Povlakte.

Prato della Valle Basilica di S.Antonio Orto Botanico Palazzo del Bò (università) Caffè Pedrocchi Palazzo della Ragione Cappella degli Scrovegni (Giotto)

Cappella degli Scrovegni (Giotto) Chiesa degli Eremitani (Guariento -Mantegna) Cappella Carrarese (Guariento) Basilica S.Antonio (J.Avanzo – Altichiero – G.de Menabuoi) Scuola del Santo (Tiziano e altri) Battistero Cattedrale (Giusto de Menabuoi) Palazzo Vescovile (B. Montagna) Palazzo della Ragione (N.Miretto – Stefano da Ferrara) Scoletta del Carmine (Campagnola e altri)

Basilica S. Giustina (530 d.c.) Basilica S. Antonio (1232) Cattedrale del Duomo + Battistero (1500) Chiesa di S. Francesco Grande (1416) Chiesa S. Sofia (1116 ex tempio romano) Chiesa S. Nicolò (sec. XII) Basilica del Carmine (su strutt. del trecento)